Ioannis Zulsdorfi sacerdotis sententiae memoria dignae

"quos mundos Deus creare poterat ex omnibus iis mundis creauit hunc in quem nos ut in actu essemus ipso tempore unice idoneo ipsa instrumenta unice idonea dans uocauit ut consilii supremi et diuini Sui partem paruam nostram ageremus. si nos habitui uitae nostro sicut is hic et nunc est...dediderimus Deus quibus gratiis actualibus ad partem nostram in Eius oeconomia salutari agendam indigemus eas omnes nobis dabit. a Deo uocatum esse ut his temporibus difficilibus uiuamus honori est. nam NOS sumus turma quam Is in ea quae hic et nunc in animo habet congregauit. fidelitas quidem et eorum quae Is uult studium maiores quam si nobis uiae leues essent gratias conferent." (hic anno 2021 mensis Septembris die uicesimo primo)

prophetia Ezechielis 23

1 et factus est sermo Domini ad me dicens 2 "fili hominis, duae mulieres filiae matris unius fuerunt 3 et fornicatae sunt in Aegypto, in adulescentia sua fornicatae sunt; ibi subacta sunt ubera earum, et tactae sunt mammae uirginitatis earum. 4 nomina autem earum Oolla maior et Ooliba soror eius, et habui eas, et pepererunt filios et filias; porro earum nomina Samaria Oolla et Ierusalem Ooliba. 5 fornicata est igitur Oolla discedens a me, et insaniuit in amatores suos in Assyrios bellatores 6 uestitos hyacintho principes et magistratus iuuenes desiderabiles uniuersi equites ascensores equorum. 7 et dedit fornicationes suas ad eos electos filiorum Assyriae uniuersos, et apud omnes in quos insaniuit in omnibus idolis eorum polluta est. 8 insuper et fornicationes suas quas habuerat in Aegypto non reliquit; nam et illi dormierunt cum ea in adulescentia eius, et illi tetigerant ubera uirginitatis eius et effuderant fornicationem suam super eam. 9 propterea tradidi eam in manus amatorum suorum in manus filiorum Assyriae in quos insaniuit; 10 ipsi discooperuerunt ignominiam eius, filios et filias illius tulerunt, et ipsam occiderunt gladio, et facta est famosa mulieribus, et iudicia perpetrarunt in ea. 11 quod cum uidisset soror eius Ooliba plus quam illa insaniuit libidine et fornicatione sua super fornicationem sororis suae. 12 in filios Assyriorum amore exarsit duces et magistratus bellatores indutos ueste pretiosa equites qui uectabantur equis adulescentes cuncti desiderabiles. 13 et uidi quod polluta esset: uia una ambarum; 14 et auxit fornicationes suas. cumque uidisset uiros depictos in pariete imagines Chaldaeorum expressas sinopide 15 et accinctos balteis renes et tiaras defluentes in capitibus eorum aspectus essedariorum omnibus similitudo filiorum Babylonis quorum patria Chaldaea. 16 et insaniuit super eos concupiscentia oculorum suorum et misit nuntios ad eos in Chaldaeam. 17 cumque uenissent ad eam filii Babylonis ad cubile amoris polluerunt eam stupris suis, et cum polluta esset ab eis recessit anima eius ab illis. 18 cum manifestasset fornicationes suas et discooperuisset ignominiam suam recessit anima mea ab ea sicut recesserat anima mea a sorore eius. 19 multiplicauit autem fornicationes suas recordans dies adulescentiae suae quibus fornicata est in terra Aegypti 20 et insaniuit libidine in amatores suos quorum membra sunt ut membra asinorum et sicut fluxus equorum fluxus eorum. 21 et desiderasti scelus adulescentiae tuae quando subacta sunt in Aegypto ubera tua et tactae mammae pubertatis tuae. 22 propterea, Ooliba, haec dicit Dominus Deus 'ecce ego suscitabo amatores tuos contra te de quibus recessit anima tua et congregabo eos aduersum te in circuitu 23 filios Babylonis et uniuersos Chaldaeos Phacud et Sue et Cue omnes filios Assyriorum cum eis iuuenes desiderabiles duces et magistratus uniuersos essedarios et nominatos ascensores equorum omnes. 24 et uenient super te instructi curru et rota cum multitudine populorum, scuto et clipeo et galea armabuntur contra te undique, et dabo coram eis iudicium, et iudicabunt te iudiciis suis. 25 et ponam zelum meum in te quem exercent tecum in furore; nasum tuum et aures tuas praecident et quae remanserint de te gladio concident; ipsi filios tuos et filias tuas capient, et nouissimum tuum deuorabitur igni. 26 et denudabunt te uestimentis tuis et tollent uasa gloriae tuae; 27 et cessare faciam scelus tuum de te et fornicationem tuam de terra Aegypti, nec leuabis oculos tuos ad eos et Aegypti non recordaberis amplius.' 28 quia haec dicit Dominus Deus 'ecce ego tradam te in manu eorum quos odisti in manu de quibus recessit anima tua, 
29 et agent tecum in odio et tollent omnes labores tuos et dimittent te nudam et ignominia plenam, et reuelabitur ignominia fornicationum tuarum scelus tuum et fornicationes tuae. 30 fecerunt haec tibi quia fornicata es post gentes inter quas polluta es in idolis earum. 31 in uia sororis tuae ambulasti, et dabo calicem eius in manu tua.' 32 haec dicit Dominus Deus 'calicem sororis tuae bibes profundum et latum ??? eris in derisum et in subsannationem ??? est capacissimus. 33 ebrietate et dolore repleberis calice stuporis et horroris calice sororis tuae Samariae, 34 et bibes illum et epotabis usque ad faeces; et fragmenta eius rodes et ubera tua lacerabis, quia ego locutus sum' ait Dominus Deus. 35 propterea haec dicit Dominus Deus 'quia oblita es mei et proiecisti me post tergum tuum tu quoque porta scelus tuum et fornicationes tuas.'" 36 et ait Dominus ad me "Fili hominis, numquid iudicas Oollam et Oolibam? annuntia ergo eis scelera earum. 37 quia adulteratae sunt, et sanguis in manibus earum, et cum idolis suis fornicatae sunt, insuper et filios suos quos genuerunt mihi obtulerunt eis ad deuorandum. 38 sed et hoc fecerunt mihi: polluerunt sanctuarium meum in die illa et sabbata mea profanauerunt. 39 cumque immolarent filios suos idolis suis et ingrederentur sanctuarium meum in die illa ut polluerent illud ecce haec fecerunt in medio domus meae. 40 quin et miserunt ad uiros uenientes de longe ad quos nuntius missus erat, itaque ecce uenerunt quibus te lauisti et circumleuisti stibio oculos tuos et ornata es mundo muliebri, 41 sedisti in lecto pulcherrimo, et mensa ornata est ante te, thymiama meum et unguentum meum posuisti super eam. 42 et uox multitudinis exsultantis erat apud eam et apud uiros multitudo hominum qui adducebantur de deserto, et posuerunt armillas in manibus earum et coronas speciosas in capitibus earum. 43 et dixi de ea quae attrita est in adulteriis 'nunc fornicabitur in fornicatione sua etiam haec. 44 et ingressi sunt ad eam quasi ad mulierem meretricem; sic ingrediebantur ad Oollam et ad Oolibam mulieres nefarias. 45 uiri ergo iusti sunt; hi iudicabunt eas iudicio adulterarum et iudicio effundentium sanguinem quia adulterae sunt, et sanguis in manibus earum.'" 46 haec enim dicit Dominus Deus "adduc ad eas congregationem et trade eas in terrorem et in rapinam, 47 et lapidentur lapidibus congregationis et confodiantur gladiis eorum; filios et filias earum interficiant et domos earum igne succendant. 48 et auferam scelus de terra, et discent omnes mulieres ne faciant secundum scelus uestrum, 49 et dabunt scelus uestrum super uos, et peccata idolorum uestrorum portabitis et scietis quia ego Dominus Deus."

Xenophontis Oeconomici partes carissimae

Ischomachus refert "eam [uxorem] sic fere rogaui 'dic mihi, o femina: cognouistine iam cuius rei causa te duxerim et parentes tui te mihi dederint? nam quod non deerant alii quibus concumberemus hoc etiam tibi patere scio. ego pro me et parentes tui pro te deliberantes quem optimum domus et liberorum consortem assumpturi essemus et ego te elegi et parentes tui, ut uidentur, pro eo atque licuit me elegerunt. ergo si quando deus concesserit liberos nobis nati tunc de iis deliberabimus ut eos quam optime instituamus....sed nunc uero haec domus nobis communis est'....ad haec autem, o Socrates, femina mihi respondit 'quid igitur ego tibi cooperans efficere possim? quae est potentia mea?'....dixi 'o femina...hominum prudentium et uiri et feminae est sic facere ut ea quae iis sunt optime se habeant et alia quam plurima ex bono et iustitia addantur.' femina autem 'et' inquit 'quid igitur uides quo faciendo ego tecum domum augeam?' 'nae hercle' dixi 'quae dei te ediderunt ut facere posses et lex adstipulat, ea conare quam optime facere.' femina autem 'et' inquit 'quae quidem sunt haec?' dixi....'ut mihi uidetur, deus instruxit [naturam] femininam ad ea opera et curas quae in domo sunt, sed naturam masculinam ad ea opera et curas quae extra domum sunt.'" (7.10-17, 22)

est pars (12.16-13.12) de instituendo ministro primo ubi dicitur quod is qui non curat efficere non potest ut alii curent, et "eum qui efficere uult ut aliqui curent oportet opera inspicereque perscrutarique et uolentem pro operibus bene factis praemium ei qui fecit dare et non pigrantem eum qui non curat poena digna afficere" (12.19) et "hominibus bonis ualde animus deiici ...uidetur quandocumque uident a se quidem opera effici, eos autem qui quando necesse sit neque operari nec periclitari uelint similia ac se accipere" (13.11).

notatur (14.7) quod Draconis quidem et Solonis leges solummodo iniustos puniunt, leges autem Persicae etiam iustis praemia dant. ergo Ischomachus dicit "quoscumque quidem se bene habere sed tamen iniuste agere conari cognosco eorum quippe qui insanabiliter auari sunt opera mox etiam uti desino, quoscumque autem non solum propter iustitiam plus habendo sed etiam accipiendae a me laudis cupiditate adduci ut iusti sint disco, eorum quasi liberorum opera mox utor; nam eos non solum locupleto sed etiam quippe qui honesti bonique sunt honoro." (14.8-9)

"nam neque agricolarum scientia neque ignorantia facit ut alii copiam habeant alii autem pauperes sint....sed [haec sententia] audiri multo magis potest 'uir cibum ex agro non accipit; nam non curat ut sibi seratur uel ut stercus fiat. nec uir uinum habet; nam non curat ut uites serat uel ut quae uites adsunt eae uites edant. uir neque oleum nec ficos habet; nam non curat nec facit ut haec habeat.' talia sunt...quibus inter se differentes agricolae etiam differentia efficiunt multo potius quam quia aliquid callidum ad opera inuenisse uideantur." (20.2, 4-5)

"quae regendi facultas omnibus actionibus communis est...in hac quidem tibi consentio alios ab aliis intellectu multum differre; sicut etiam in triremi est, quandocumque iis qui in alto sunt necesse est ut remigantes totos dies nauigent, ex magistris alii talia dicere et facere possunt ut hominum animi incitentur ut uoluntarii laborent, alii autem tam ignari sunt ut idem spatium plus tempore duplici nauigent. atque illi quidem et magister et qui nautae oboediunt sudantes et inter se laudantes descendunt; hi autem sine sudore adsunt magistrum odio habentes et odio essentes." (21.2-3)

Cyri institutionis partes carissimae

1.6.21: "nam homines quem de eo quod ipsis prodest prudentiorem quam se esse existimant ei ualde libenter parent."

2.2.21: "nam [Cyrus] existimabat hos ipsos quoque meliores fore si scirent se quoque ex operibus suis iudicatos digna accepturos esse."

2.2.23-25: "ducere autem, ut opinor, conantur honesti bonique quidem ad honesta bonaque scelesti autem ad scelesta. itaque saepe plures assectatores accipiunt praui quam probi. nam sceleri quippe quod quae uoluptates ilico capi possunt per eas uoluptates procedit cooperantur eae ipsae uoluptates ad multis persuadendum ut sceleris participes sint. uirtus autem quae ad arduum fert in secutione extemporali minime uersuta est praesertim si contra uocant alii ad ruinam et mollitiam. itaque cum aliqui tantummodo socordia et desidia mali sunt hoc dignum existimo quod ii sicut fuci socios nullo damno praeter impendium afficiant. qui autem non solum laborum socii mali sed etiam in capiendam partem ampliorem auidi impudentesque sunt ii etiam ad scelera duces sunt. nam saepe demonstrare possunt scelus partem ampliorem afferre. ergo tales homines nobis ex toto expellendi sunt."

3.1: Tigranes Cyro persuadet ut patri suo parcat.

7.5.73-86: Cyrus disserit sibi ceterisque multa adeptis curandum esse ut boni maneant, et "cum aliquis in iis [uirtutibus] se exercere desiit inde in uitium reuertitur" et studendum esse ut ipsi quam ii quos regant meliores uideantur et quo maior opera alicui rei data sit eo maius gaudium ex ea re accipi et ab paruulis parentes quippe qui se quam optima exempla praebere uelint ad uirtutem stimulari. 

8.1.12: "nam non existimabat fieri posse ut si qualem oporteret talis ipse non esset alios ad nobilia et bona opera incitaret."

8.1.26-33: Cyrus arbitratus est quales homines esse uellet tales socios suos et ministros fore si ipse se talem exhiberet. 

8.2.1: "primum enim per omne tempus semper animae beneuolentiam quam maxime exhibebat quippe qui existimabat quod ut facile est neque eos qui odisse uidentur diligere nec maleuolis beneuolum esse sic etiam fieri non potest ut hi qui diligere et beneuoli esse sciantur ab illis qui se diligi existiment odio habeantur."

e Xenophontis Memorabilibus quattuor partes memorabilissimae

prima haec historia: cum Aristarchus quasdam cognatas quae apud se habitarent neque ullum opus facerent sibi oneri esse questus esset Socrates dixit "sed si eis imperaueris ut operatiuae sint tu quidem quippe qui eas tibi prodesse uideas eas amabis eae autem quippe quae te propter se gaudere cognouerint te diligent" (2.7).

secunda theoria quod mundus a deis constitutus est qui hominibus utilis esset, et quod etiam ceterorum animalium causa finalis est hominibus prodesse (4.3).

tertia theoria quod sunt leges quas non homines fecerunt sed dei hominibus imposuerunt (4.4).

quarta theoria quod libertas et temperantia inseparabiles sunt (4.5).

de I.R.R. Tolcini epistolis

quas Ioannis Ronaldi Raguelis Tolcini epistolas Humfredus Carpenter composuit ex iis epistolis hae praecipue memoria dignae esse mihi uidentur:

epistolae 14 et 17 et 182 in quibus Tolcinus fabulas suas et indagationem scholasticam comparat;

epistolae 46 et 290 in quibus T. de discipulorum dissertationibus scholasticis disserit, et praecipue in epistola 290 T. dicit "ex iis qui liberalibus artibus dediti sunt multi priuatim nihil aliud quam legendi plus occasionem cupiunt";

epistolae 30 et 45 et 81 in quibus T. Theodiscum nationalem socialismum Adolphumque Hitlerum reprobat et Anglorum et Theodiscorum mores tractat et disserit quam opinionem de Theodiscis haberi oporteat;

epistola 43 in qua T. de amore coniugali et amore romantico disserit praecipue quod amandi modus romanticus animae periculosus est;

epistola 49 in qua T. de coniugio et de bibendi uini iure disserit;

epistola 52 in qua T. de rebus politicis et de hoc quod paucissimi idonei sunt qui aliis imperent disserit;

epistola 53 in qua T. de rebus politicis et moribus disserit et Iosephum Stalinum homicidam appellat et "Americocosmopolitanismum" reprobat;

epistola 63 in qua T. dicit quomodo oporteat homilias accipere;

epistola 83 in qua T. de quodam milite qui in Hispanico bello ciuili pugnauit narrat et dicit Anglicanismi principium esse Catholicam Ecclesiam odio habere;

epistola 96 in qua T. libro Genesi fauet et de narrationali pulchritudine et de rebus politicis belloque disserit et considerat in quanta belli quorundam malorum culpa ii qui rem publicam non gerant sint et quid erga Theodiscos sentiri oporteat;

epistola 153 in qua T. dicit qui "reformatores" "reconstructionem" et "reorganisationem" properare uelint eos quamquam in principio fortasse non toti mali sint tamen in fine superbia et faciendae uoluntatis suae libidine opprimi, et considerat in quanta culpa ii Catholici qui res minaces indagent sint;

epistola 181 in qua T. dicit se socialistam non esse "maxime quia ii qui talia consilia capiant potestatem adepti [quam mali quidam erant uel sunt] tam mali fiunt";

epistola 183 in qua T. multa de hominibus disserit et, ut mihi uidetur, praecipue quod in qualibus contentionibus altera pars ex iniusta causa altera ex iusta agit in talibus contentionibus etsi ii qui ex iusta causa agunt in agendo peccent uel alia mala causent tamen eorum causa iusta remaneat, et quod iusta causa in contentione non omnia iustificat;

epistola 186 in qua T. dicit se democratistam non esse "solum quia 'animi a nimis magnis rebus refrenatio' et aequalitas ad spiritum pertinent quae cum homines facere conentur ut eae sine sensu et ex regulis habeantur corrumpantur";

epistola 209 in qua T. affirmat quod uocabuli significatio sine formae uocabulariae significationis historia tractari potest et quod id quod de re putatur ex hoc quomodo rei uocabulum ortum sit non pendet.

epistola 250 in qua T. de fide Christiana disserit quod ad fidei Christianae traditionem necessarii sunt sacerdotes et episcopi et monachi--nam "pretiosum uinum (in hoc mundo) lagena indiget"--et negat quae ira propter clericorum peccata uel uitia oriatur eam iram apostasiae causam esse, sed arbitratur apostasiae ueram causam esse fidei absentiam, et dicit minime uerisimile esse quod qualis homo ullum de mundi tempore praeterito sciat talis homo propter clericorum peccata uitiaque ab fide apostatet, et dicit quod eum qui se clericorum peccatis scandalizari sentiat oportet cogitare se ipsum iis qui scandalizent quam sanctis similiorem esse, et asseuerat nullum esse fidei lapsae remedium extra Communionem, et exercitii spiritalis causa monet ut Communio quales res hominesque displiceant apud tales res hominesque accipiatur;

epistola 306 in qua T. hanc thesim quod ad fidei Christianae antiquissimam formam redeundum sit reiicit, et id propter multas causas, exempli gratia quia cum iam sit arbor "semen...effodere conari uanum est".