in Ephemeride quoque scribo: https://ephemerisnuntii.eu/ionathas.php
referuntur hic multa quae Michael Paunius professor Helsingiensis de consiliis eorum qui Fori Oeconomici Oecumenici participes sunt et hominum similium dixit praesertim quod ii populi salutem non in animo habent.
Ioannes Naugulus sacerdos hic in eo blogo qui "Rorate caeli" dicitur iterum disserit quomodo oeconomiae et conuersationis prohibitio legi naturali contraria sit.
PRO ECCLESIA ET MVNDO APPELLATIO
ad Catholicos et omnes beneuolos
"ueritas liberabit uos" (Ioan. 8.32)
hoc magni
discriminis tempore nos Ecclesiae Catholicae Pastores ex mandato nostro
existimamus officium sacrum nostrum ad fratres episcopales nostros ad clericos
ad religiosos ad Dei Populum sanctum ad omnes uiros beneuolos feminasque
appellationem facere. huic appellationi etiam subscripserunt philosophi medici
iurisconsulti diurnalistae professionales qui eius materiae consentiunt, et
subscribere possunt ii qui illam suam facere uolunt.
uera
demonstrauerunt quod COVID19 morbo epidemico praetenso ciuium iura
inalienabilia multipliciter uiolata sunt et libertates fundamentales, inter
quas adorationis et expressionis et motus libertas adhibetur, ultra
proportionem et sine causa bona coangustatae sunt. oportet non fieri nec fieri
potest ut sanitas publica praetendatur ut iura millionum hominum per mundum
imminuantur, nedum ut potestas saecularis officio pro bono communi sapienter
agendi priuetur. hoc praesertim uerum est cum de pathogeni uiralis
contagiositate uera et periculo et resistentia dubia crescentia in nonnullis
locis oriantur. in scientiae et medicinae mundo multae uoces magisteriales
comprobant quod de COVID19 morbo alarmismus mediorum omni causa bona carere
uidetur.
ex iis quae de morbi epidemici incidentia relatiue ad mortium
numerum cognita per societates magisteriales edita sunt, nobis est credendi
causa quod sunt potestates quae mundi populo timorem irrationalem inicere
student solummodo ut libertatibus coangustationis species improbas et
coercendorum hominum et notandorum eorum motuum in perpetuum imponant. hae
actiones illiberales impositae quasi prologus dirus sunt ad efficiendam
realitatem politiae quae infrenis mundum regat.
etiam credimus quod in nonnullis casibus actiones prohibitoriae
impositae, inter quas tabernae et loca negotiatoria clausa sunt, effecerunt
discrimen quod totas oeconomiae partes euertit. hoc et potestates
externas hortatur ut se immisceant et consortiumque hominum
politiamque grauiter afficit. has ingeniationis consortialis species oportet
eos qui officia politica habent ita agendo prohibere ut ciues suos in quorum
loco agunt et quibus consulendi officium graue habent protegant. similiter
adiuuent familiam quasi consortii cellam hoc modo ut non irrationaliter
infirmos et seniles a carissimis dolorose separari cogentes rebus incommodis
afficiant. actio qua necessitudines personales et consortiales legi contrariae
fiunt similiter existimanda est pars improba consilii eorum qui indiuiduorum
seclusionem solitariam poscunt quo efficacius eos quasi pupas adducant
frenentque.
scientistas uniuersos rogamus ut uigilent ut COVID19 morbi remedia
honeste et in bonum commune offerantur. omnia facienda sunt ne ea quae
societatibus negotiatoriis sed non toti populo commoda sunt ducum
politicorum et societatum internationalium arbitria moueant. rationi contrarium
est iis remediis quae efficacia demonstrata sint quaeque saepe parui pretii
sint ex hoc studio obstare ut methodis therapeuticis uel uaccinis quae minus
bonae sint sed societatibus pharmaceuticis multo maiora lucra promittant et in
sanitatem publicam impendia augeant locus primus detur. etiam meminerimus,
quippe qui Pastores sumus, Catholicis improbum esse uaccinas ex fetuum per
abortum interfectorum materia factas prouehere uel adhibere.
etiam duces politicos rogamus ut efficiant ut species frenandorum
hominum siue systematibus notandorum motuum siue qualibet alia specie
inueniendi ubi homines sint seuere euitentur. oportet ut contra COVID19 morbum
pugna quamuis grauis fauori eorum quae arcana societates supranationales,
quibus illud consilium in rebus commercialibus et politicis ualde commodum est,
in animo habent non praetendatur. praesertim ciuibus danda est facultas harum
libertatis personalis coangustationum ita recusandarum ut ii qui uaccinas uel
hominum contactorum notationem uel ullum aliud instrumentum simile adhibere
nolint nulla poena ullius generis afficiantur. etiam consideremus eos clare
sibi contrarios esse qui seuere numeri hominum frenandi regulis studeant et
simul se generis humani saluatores sine ulla auctoritate politica uel
consortiali praebeant. tandem eorum qui in populi loco agunt officia politica
hominibus “peritis,” qui quidem dicere possint sibi quodam modo esse persecutionis
immunitatem, quae saltem dira dici potest, relinqui nullo modo possunt.
eos qui media agunt magnopere hortamur ut se dedant ut mentes ex ueritate
instruant neue ad frenationis censoriae species refugiendo, ut late in mediis
consortialibus et in diurnalismo et in teleuisione fit, eos qui dissentiant
poena afficiant. ad mentes ex ueritate instruendas necesse est spatium uocibus
quae ad cogitandi modum singularem non accommodantur dare. sic efficitur ut
ciues interuentibus studiosis non grauiter adducti uera cum conscientia
aestimare possint. disputatio democratica et honesta est antidotum optimum
contra periculum ne imponantur dictaturae species subtiles, quae
quam eae quas nos mundi consortes tempore recenter praeterito surgere et cadere
uidimus peiores putentur.
tandem nos, quippe qui Pastores Christi gregem praestantes sumus,
meminerimus Ecclesiam gubernationis et adorationis et doctrinae
autonomiam firmiter uindicare. haec autonomia et libertas sunt ius
innatum quod ei Dominus Noster Iesus Christus dedit quo ea fines suos
appeteret. ideo nos, quippe qui Pastores sumus, firmiter uindicamus ius quo de
Missae et Sacramentorum celebratione ex autonomia decernamus, sicut in
potestatis immediatae nostrae rebus e.g. normarum liturgicarum et modorum
quibus Communio et Sacramenta administrantur autonomiam absolutam uindicamus.
politiae nullum est ius quo ex quaquam causa principatui Ecclesiae se
immisceat. ii qui potestatem Ecclesiasticam habent numquam recusauerunt
politiae cooperari, sed talis cooperatio iis qui potestatem politicam habent
non permittit ut ullo modo adorationem publicam uel ministerii sacerdotalis
functionem interdicant uel coangustent. Dei et fidelium iura sunt
Ecclesiae lex suprema, quam abdicare ea neque in animo habet nec potest.
rogamus ut caerimoniarum publicarum celebrationis coangustationes abrogentur.
uelimus omnes beneuolos rogare ne officium cooperandi in bonum
commune ex suo quisque statu potentiisque et in caritatis fraternae animo
neglegant. talem cooperationem Ecclesia cupit, sed non propter eam rem licet
uel respectum iuris naturalis uel libertatum indiuidualium pignus neglegere.
officia ciuilia ad quae ciues obligantur poscunt ut politia ciuium iura
respiciat.
omnes nos ad hoc uocamur ut ea quae nunc sunt doctrinae
Euangelicae congrue consideremus. ea res poscit ut aut cum Christo aut
contra Christum nos constituamus. ne deterreamur neu terreamur ab iis
qui nos uelint credere nos partem minorem esse: Bonum quam mundus nos credere
uelit multo latius adest et potentius est. pugnamus contra hostem inuisibilem
qui et ciues diuidere et liberos a parentibus nepotes ab auis fideles a
pastoribus discipulos a praeceptoribus emptores a uenditoribus separare
appetit. ne sinamus cultus Christiani saecula pathogeno uirali praetenso eradi
et tyrannidem technologicam odiosam condi, in qua homines qui
nec nomen nec faciem praebent nobis ad realitatem intermediam constringendis
mundi fatum decernere possint. si hoc est consilium cui nos concedere cogere
huius terrae potestates in animo habent, scitote Iesum Christum Rerum Cursus
Regem et Dominum pollicitum esse “portae inferi non praeualebunt” (Mt. 16.18).
credamus duces politicos et omnes eos qui nationum fatum regunt
Deo Omnipotenti, ut Is eos hoc magni discriminis tempore illuminet et ducat. ii
meminerint, sicut Dominus nos Pastores pro grege quem nobis credidit
iudicaturus sit, ita Eum duces quoque politicos pro populis quorum
defendendorum gubernandorumque officium ii habent iudicaturum.
cum fide oremus
Dominum ut Ecclesiam et mundum protegat. Virgo Beata Auxilium Christianorum
conterat Serpentis antiqui caput et disiciat tenebrarum filiorum consilia.
in blogo qui "Rorate caeli" dicitur hic Ioannes Naugulus sacerdos disserit cur ducibus politicis oeconomiam prohibere non liceat.
hic apud Atlanticum narrat Anna Malus, quae librum titulo "Famem rubram: Stalini in Vcrainam bellum" scripsit, multa de illa fame, qua in Vcraina annis 1932-33 4x10^6 homines cibo priuati perierunt, et praesertim quomodo eam Garethus Ioannides a plerisque diurnariis differens rettulerit.
hic Hector Gothus Theodiscus dixisse refertur "haud dubium est labem demographicam consilio effectam" et alia de iis qui hominum numerum refrenare uolunt ex quibus aliqui nunc duces ecclesiasticos monent.
hic Brutius Neases explicat cur ab hac ciuitate discesserit et quantam pecuniam lucratus sit.
ut hic refertur, homines praesertim diuites ab hac ciuitate propter uectigalia discedunt.
hic exponitur cur quaedam societas negotiatoria ab hac ciuitate discedat, praesertim quia societatis operatio a ciuitate assidue difficilior fiat, exempli gratia quod societas a laboris departimento iussa sit homini conducto qui quippe qui magistro noxam corporalem minatus esset expulsus erat expulsionem mercede compensare.
ut hic refertur, Gerhardus cardinalis Molinarius dixit "nouimus nos omnes tunicae inconsutilis imaginem quae adhibetur ut hoc manifestum sit quod doctrinae moralis Catholicae partes neque inter se contrariae nec separabiles sunt ita ut rerum moralium et diuinarum et politicarum lineae in unito uisu morali uniantur. ea tunicae inconsutilis imago Iosepho cardinali Bernardino ascripta ualde efficaciter adhibita est ut ea quae ecclesia ad uarias res morales ab armorum nuclearium multiplicatione diffusioneque ad inopiam respondeat in illa quadam doctrina quae multa complectitur quod uita humana ab conceptione naturali ad mortem naturalem sacra est radices habeant. id quod dolendum est, autem hoc quoque uerum est quod tunicae inconsutilis imaginem nonnulli theologi et qui Catholici res publicas gerunt adhibuerunt quodam modo quo alios in errorem intellectualem inducerent ut interdum infantis abortum contraconceptionemue pecuniaeue publicae ad cellulas staminales embryonicas indagandas usum sinant aut saltem argumententur iis rebus non obsistere iustum esse dummodo una cum iis rebus contra supplicium ultimum aduersatio agatur uel hominum inopum progressio oeconomica promoueatur, quae res quoque doctrinae moralis Catholicae textilis partes sunt."
ad eas sententias respondeo quod ex iis quae ii qui tunicae inconsutilis imagine perperam utuntur promouent quaedam exempli gratia pacifismus et ultimi supplicii improbatio re uera ad doctrinae moralis Catholicae textile non pertinent. nam doctrina moralis Catholica nec bellum nec ultimum supplicium uetat sed explicat quid inter eorum usum iustum et usum iniustum intersit.
nam de bello Sanctus Augustinus contra Faustum Manichaeum in libro uicesimo secundo dicit "quid enim culpatur in bello? an quia moriuntur quandoque morituri ut
domentur in pace uicturi? hoc reprehendere timidorum est non
religiosorum. nocendi cupiditas ulciscendi crudelitas impacatus atque
implacabilis animus feritas rebellandi libido dominandi et si qua
similia haec sunt quae in bellis iure culpantur; quae plerumque ut
etiam iure puniantur adversus uiolentiam resistentium siue Deo siue
aliquo legitimo imperio iubente gerenda ipsa bella suscipiuntur a
bonis cum in eo rerum humanarum ordine inueniuntur ubi eos uel iubere
tale aliquid uel in talibus oboedire iuste ordo ipse constringit" (22.74).
et de ultimo supplicio Sanctus Thomas Aquinas in summa theologiae dicit "si aliquis homo sit periculosus communitati et corruptiuus ipsius
propter aliquod peccatum laudabiliter et salubriter occiditur ut bonum
commune conseruetur" (IIaIIae.64.2).
quod opus de regno partim sancto Thomae Aquinati partim Ptolomaeo Lucensi attribuitur in eius operis parte 1.10 his uerbis dicitur quod dux quam eius ministri maiore praemio dignus est: "in omnibus artibus et potentiis laudabiliores sunt qui alios bene
regunt quam qui secundum alienam directionem bene se habent. in
speculatiuis enim maius est ueritatem aliis docendo tradere quam quod
ab aliis docetur capere posse. in artificiis etiam maius existimatur
maiorique conducitur pretio architector qui aedificium disponit quam
artifex qui secundum eius dispositionem manualiter operatur. et in
rebus bellicis maiorem gloriam de uictoria consequitur prudentia ducis
quam militis fortitudo. sic autem se habet rector multitudinis in his
quae a singulis secundum uirtutem sunt agenda sicut doctor in
disciplinis et architector in aedificiis et dux in bellis. est igitur
rex maiori praemio dignus si bene subiectos gubernauerit quam aliquis
subditorum si sub rege bene se habuerit".
in eiusdem operis parte 4.9 his uerbis dicitur quod aequalitatem in
bonis temporalibus ponere est ordinem in rebus
destruere: "et quia opiniones dictorum philosophorum uersabantur circa communitatem
possessionum congruum uidetur de aliis dicere qui circa ipsas suam
constituerunt politiam. duo enim fuerunt philosophi qui considerantes
litigia generari in ciuitatibus ex eo quod unus abundat et alter caret uoluerunt in sua politia adaequare in ciuitatibus suis possessiones. unus fuit Pheleas Chalcedonius de quo philosophus loquitur in secundo
Politic. alter fuit Lycurgus Spartanorum regis filius qui
Lacedaemoniis iura constituit, ut tradit Iustinus, ut aequata possessio
neminem potentiorem altero redderet. modus autem quem teneri uoluit
Pheleas in adaequando narratur a philosopho ut fieret uidelicet in
ipsa constitutione ciuitatis habita consideratione multitudinis ciuium
et camporum: alias difficile iudicabat: et ut hoc perseueraret
ordinabat matrimonia contrahi inter maiores et minores: et sic per hoc
tollebantur iurgia amouebantur iniuriae auferebantur arrogantiae uel
superbiendi materia. ad hoc etiam mouebat exemplum in aliis politiis. quia ubi est bonorum temporalium inaequalitas contingit saepius
perturbatio (ibi enim est inuidendi occasio) inde cupiditas oritur
quae, iuxta apostolum, radix omnium malorum est. ipse etiam Lycurgus
propter hanc causam in legibus quas Lacedaemoniis tradidit pro ipsorum
conseruanda politia artificiales subtraxit diuitias siue numismata in
commutationibus rerum uenalium in solis naturalibus diuitiis tales
permutationes relinquens. sed hanc positionem philosophus reprobat in
secundo Politic. ostendens hanc adaequationem omnino impossibilem et
per consequens contra rationem. et primo ex parte humanae naturae quae
non semper in familiis multiplicatur aequaliter quia contingit unum
patremfamilias habere multos filios alium autem nullum. quod ergo isti
duo haberent aequales possessiones esset impossibile quia una familia
deficeret in uictualibus altera superabundaret et hoc esset contra
prouisionem naturae quia quae familia plus multiplicatur in prolem
amplius cedit ad firmamentum politiae propter ipsius argumentum quam
quae in generatione prolis deficit et quodam iure naturae magis meretur
a republica siue politia prouideri. amplius autem natura non deficit
in necessariis, ut dictum est supra, ergo nec ars quae ciuilis est
regiminis. sed hoc contingit si in familiis adaequantur possessiones
quia uidelicet ciues moriuntur penuria unde politia corrumpitur. non
tantum autem ex parte naturae humanae sequitur inconueniens adaequare
possessiones sed etiam ex gradu personae. est enim differentia inter
ciues quemadmodum inter membra corporea cui politia est superius
comparata. in diuersis autem membris uirtus diuersificatur et operatio. constat enim quod maiores expensas cogitur facere nobilis quam
ignobilis unde et uirtus liberalitatis in principe magnificentia uocatur propter magnos sumptus. hoc autem fieri non posset ubi
possessiones essent aequales unde et ipsa uox euangelica testatur de
illo patrefamilias siue rege qui peregre profectus est qualiter
seruis suis bona distribuit sed non aequaliter; immo uni dedit quinque
talenta alteri duo alii uero unum unicuique secundum propriam uirtutem. amplius autem nec ipse ordo naturae hoc patitur in quo
diuina prouidentia res creatas in quadam inaequalitate constituit siue
quantum ad naturam siue quantum ad meritum. unde ponere aequalitatem in
bonis temporalibus ut sunt possessiones est ordinem in rebus
destruere quem Augustinus respectu inaequalitatis definit de ciu. Dei [19.13.1]:
est enim ordo parium et disparium rerum sua cuique tribuens dispositio. et ex hoc Origenes in periarchon reprehenditur quia omnia dixit
aequalia ex sui natura sed facta inaequalia propter defectum sui, hoc
est propter peccatum. non ergo ex adaequatione possessionum uitantur
litigia quin potius augmentantur dum in hoc destruitur siue tollitur
ius naturae quando subtrahitur indigenti qui plus meretur. item quia
contra rationem est esse omnia aequalia in politia cum omnia Deus
instituerit in numero pondere et mensura, ut in libro Sap. dicitur,
quae gradum inaequalitatis ponunt in entibus et per consequens in
ciuilibus siue politicis."
etiam sanctus Maximilianus Colbius qui libellus nomine Rycerz idest Eques anno 1935 mense Augusto editus est in eo libello dicit "pauper operarius cum hominis diuitis sumptuosum domicilium uel amoenam uillam uidet saepe se rogat 'cur non ego quoque tantas diuitias possideo? cur est in hoc mundo talis inaequalitas?' quot libri de inter homines aequalitate scripti sunt! quantus sanguis pro hac notione fusus est! atqui quamquam omnia haec talia facta sunt tamen nobis etiamnunc sunt diuites et pauperes....tamen animo fingamus quod olim omnes mundi incolae conuenient ut hanc omnium rerum communitatem efficiant et quod re uera dato quod mundus ualde magnus est quisque quae diuitiae super terra sunt earum diuitiarum aequalem sortem accipiet. quid deinde? eodem ipso die uesperi alius fortasse dicet 'hodie strenue operatus sum; nunc autem requiescam'; alius fortasse declarabit 'hanc rerum communitatem ualde bene intelligo. ergo bibamus et modo festiuo agamus tam mirabilis rei gestae memoriam'; alius autem fortasse dicet 'nunc studium ad opus conferam in animo habens ex eo quod accepi quam maximum fructum possum capere'. itaque ex die proximo homo primus quantum accepit tantum habebit; homo secundus autem minus habebit; homo tertius autem res suas auxerit. quid deinde faciamus? incipiamusne diuitias denuo redistribuere? tamen etsi omnes statim simul omnibus suis quisque uiribus operari incipiant non eadem omnibus eueniant. re uera plures quam una sunt operis species quae inaequaliter fructuosae sunt. neque omnes operarii iisdem facultatibus adiuuantur. inde euenit ut ea quae effecta sunt inter se differant et ergo lucrum omnibus idem non sit. quid necesse est imponere ad hoc quod rebus distributis homines in sic accepta aequalitate maneant? ad hoc necesse est ut omnes operarii eadem opera faciant et aequalem intelligentiam facultatesque habeant et ad opus similiter instituti sint et aequaliter sani ualidique sint et praesertim necessariam operam dare aequaliter possint cupiantque. omnia haec autem tota Vtopianica sunt" (Latine ex lingua Anglica huius libri "The Kolbe Reader" [Libertyville, IL: Franciscan Marytown Press, 1987] reddidi; etiam hic).
in hoc tractatu inter alia fit mentio quod in his ciuitatibus foederatis postquam auri regula 182 annos in usu fuit ordo oeconomicus medius quam umquam antea diuitior erat.
in hoc tractatu proponitur e Baraci Obamae lege medicinaria euenisse ut munera quidem fractionalia orta sint munera autem plena perierint.
ut hic refertur, mense Iunio relatum est quod tunc ab anni principio in his foederatis ciuitatibus eorum qui munera habebant numerus 753,000 hominibus creuit sed ex his tres fere partes quartae in muneribus fractionalibus erant. similiter, ut hic refertur, ab nouissimae recessionis oeconomicae principio quod anno 2007 inerat ad huius anni mensem Martium eorum qui munera fractionalia habebant numerus 2,800,000 hominibus creuit sed eodem tempore eorum qui munera plena habebant numerus 5,800,000 hominibus decreuit. etiam refertur quod eodem illo tempore eorum qui munera fractionalia propter dictas causas oeconomicas, idest quia uel munera plena adipisci non potuerant uel negotium munere pleno minus erat, habebant numerus 3,400,000 hominibus creuit. ergo uidetur id problema quae munerum uel satis bonorum munerum carentia est nondum solutum esse.
[quod ad uocabula attinet, fractionalis adiectiuum in huius libri nomine Institutionum philosophiae parte mathematica in pagina 76 uideri potest.]
huic tractatui insunt hae theses: prima quod ex laxatione quantitatiua ii qui in ordine medio oeconomico sunt nulla re praeterquam minus ualidis thaleris afficientur; secunda quod inflatio pecuniaria quippe quae rerum oeconomicarum correctionem impedit saluti communi detrimentosa est.
in hoc tractatu notatur quod fieri potest argumentatio quod laxatio quantitatiua progressum oeconomicum tardat. insunt multae quoque theses ex quibus hae memoratu dignissimae uidentur: prima quod ipsa pecuniae creatio ut res oeconomicae floreant efficere non potest; secunda quod munerum carentia et tardus progressus oeconomicus oriuntur non ex eo quod pretiis sic datis nimis pauci pecuniam impendere uelint sed ex eo quod non efficiatur ut pecunia stabilis sit et ex eo quod dominium proprium non adplene fulciatur et ex eo quod prout homines emere et uendere uelint non ita pretia mutari sinantur et ex eo quod qualia uectigalia et regulae operandi et reseruandae collocandaeque pecuniae emolumenta delent talia uectigalia et regulae non euitentur.
huius thesis quod horum temporum infelicitatem oeconomicam politia foederalis causauerit argumentatio hic et hic
et hic et hic legi potest. tractatui tertio inest argumentatio quod hanc infelicitatem oeconomicam politia foederalis causauit poscendo ut quales homines
ad mutuandam pecuniam minime idonei erant talibus pecunia mutua
daretur, idest quibusdam hypothecarum speciebus. nunc autem, ut in hoc tractatu refertur, illas hypothecarum species nouae regulae uetant. scilicet illarum hypothecarum uetitio importat illas malas fuisse.
si tellus nunc calidior fit quaerenda sunt haec:
quaestio prima: ex hominumne actibus tellus nunc calidior fit?
quaestio secunda: si tellus nunc ex hominum actibus calidior fit quae remedia oportet adhiberi?
quomodo ad quaestionem primam respondendum sit incertum est. nam si, quae res ab hominibus causari non poterat, sicut hic explicatur, mille fere annis antehac tellus calidior fuit pateat quod tellus ex aliis quam qui hominum actus sunt rebus calidior fieri possit et ideo ex hac telluris calefactione haec conclusio quod tellus nunc ex hominum actibus calidior fiat non ex necessitate sequatur.
quod ad quaestiones primam et secundam attinet, huic tractatui inest argumentatio quod utrum tellus ex hominum actibus calidior fiat necne haud certum est et quod etiamsi ita fiat oportet nondum ullum contra id facere.
quod ad quaestionem secundam attinet, fortasse, ut in hoc articulo dicitur, quam telluris calefactionem inhibere melius est calidioris telluris problemata singula soluere.
exempli gratia si tellus calidior fiat plures homines malaria affici
poterunt. ad inhibendam autem telluris calefactionem necessariae erunt magnae opes. nam necesse erit ut pro energia carbonacea adhibeantur alii energiae modi qui nunc maiore impendio stant. malaria autem remediis propriis quam telluris calefactione generaliter inhibita multo minore impendio comprimi poterit. impendii autem
rationem habere oportet quia si opes potius quam in energia carbonacea in energia solari uel alia tali consumantur homines pauciores opes ad alia habeant.
late scitur, ut hic et hic et hic refertur, quod perditi sunt 500,000,000 thaleri quos mutuos quaedam laminarum solarium factiua societas nomine Solyndra ab politia foederali idest ab harum ciuitatum foederatarum populo acceperat.
etiam defecit alia societas quae, ut in hoc tractatu
exponitur, raedarum electronicarum pilas electrochemicas
faciebat in qua multa pecunia a politia foederali collocata erat.
in hoc tractatu refertur quod ex iis 113,000 hominibus qui se inscripserant ut ad dicta munera uiridia instituerentur 11,613 homines idest tantummodo pars decima munus acceptum sex menses plusue tenuerunt. in illa institutione autem a politia foederali consumpti sunt 329,000,000 thaleri. ergo quodque munus 28,000 thalerorum impendio stetit.
huic tractatui inest argumentatio quod scholarum publicarum praeceptores non minorem quam aequum est mercedem accipiunt.